نمایش خانگی/پیمان مقیمی: بعد از مدتها یک سریال کمدی شسته رفته ایرانی عرضه شد؛ بعد از مدتها از منظر آن که سال‌هاست نه در تلویزیون و نه در شبکه خانگی سریال‌های کمدی قابل اعتنایی ارائه نشده بود و اغلب کمدی ها گرفتار نوعی هزل و ساده انگاری مشابه تئاترهای سبک گلریز شده‌اند…
سریال #دفتر_یادداشت که از طریق فیلمنت عرضه شده را کیارش اسدی زاده ساخته که قبلا فیلم #شکاف یا #توده او را به عنوان اولین محصول رسمی دیده بودیم و بعد هم با همراهی برادران یاری سریال #کرگدن را ارائه کرده بود که در گونه ماجراجویانه، اثر قابل تحملی بود.
اسدی زاده در کارگردانی دفتر یادداشت خیلی سعی کرده مطابق با اصول سینمایی سازی پیش برود و با استفاده از تکنیسین‌های سینمایی خبره‌ای همچون علی قاضی به عنوان فیلمبردار، علیرضا علویان به عنوان طراح صدا، محسن نصراللهی به عنوان طراح صحنه و…، شرایط نظافت تصویری اثرش را فراهم آورد و از آن نگاه شلخته و کثیف کاری پرخرج و مرج متداول در سریال سازی کمدی این سالها پرهیز کند.
این تقابل با کثیف کاری، خیلی خوب مخاطب را جلب می‌کند به خصوص که در مایه های جنایی و دلهره دفتر یادداشت با نوعی موتیف سازی به سبک آثار تیم برتون و مثلا ادوارد دست قیچی و سوئینی تاد، روبروییم. نوعی طنز تاریک و تلخ بر کل سریال سایه انداخته و رضا عطاران همه کاره داستان جا و بیجا تلاش دارد که با افزودن بداهه های مختلف از میمیک گرفته تا دیالوگ و ابزار بدن، از تلخی بکاهد و حجم طنز را کم کند.
شاید بعد از فیلم دراکولا که عطاران خودش ساخته بود و خود را در موقعیت زندگی رفاه‌زده یک خون‌آشام قرار داده بود، سریال دفتر یادداشت جدی ترین ورود عطاران به فضاهای لاکچری آن هم از نوع هراس‌آورش باشد. عطاران را به خاطر شناخت صحیح مردمان کف جامعه و سریال‌های طنز کوچه بازاری می شناسیم. اینکه عطاران بتواند در یک چیدمان لوکس و تر و تمیز مثل دفتر یادداشت همان درخشش را داشته باشد کمی زمان لازم است…
شانس عطاران اینکه کنارش هم حسن معجونی قرار دارد و هم مینا ساداتی و هم شماری بازیگر در نقشهای خرد و درشت از کاظم سیاحی و الهام پاوه نژاد تا بیژن بنفشه خواه، فریبا متخصص و… و اینکه عطاران بتواند باز هم یک کمدی پرسروصدا را لیدری کند قابل انتظار است…
