نمایش خانگی/مجید ناصری: فراوانی محصولات نمایشی در شبکه خانگی به بالاترین میزان خود در یک سال اخیر رسیده است.
به گزارش نمایش خانگی، میزان اقبال به سریالهای خانگی هفته به هفته تغییر می‌کند ولی “قورباغه” تقریبا در تمام چهار ماه اخیر توانسته حدی بالا از مخاطب داشته باشد.
“قورباغه” هرچند کاراکترها و خط داستانی ثابتی دارد ولی خلق ماجراهای مجزا برای هر قسمت به گونه‌ای که تک تک قسمتها به عنوان یک اپیزود از مجموعه‌ای بلند به نظر برسند یکی از دلایل اصلی موفقیت است.
“ملکه گدایان” با شروع انفجاری خیلی خوب توانست مخاطبان ثابتی پیدا کند و با بازی‌های خوب باران کوثری و آرمان درویش خیلی بجا شخصیت‌سازی کرده است. “ملکه گدایان” با وجود ضربه خوردن از حضور نادرست امثال علی اوجی همچنان گره‌افکنی‌های بموقعی دارد که سریال را در صدر سریالهای پرمخاطب خانگی قرار داده.
سریال “سیاوش” را باید به هوای بهاری شبیه کرد که گاهی خیلی آفتابی و باکیفیت است و گاهی بارانی و زیر حد انتظار با این حال این سریال توانسته هواداران خود را داشته باشد. در این جلب هواداری بیشتر از میلاد کیمرام و تیپ مرد کم‌حرفش، مجید صالحی و تیپ لمپن طنازش نقش داشته است.
“می‌خواهم زنده بمانم” کلی بازیگر از حامد بهداد تا سحر دولتشاهی و مهران احمدی و بابک کریمی دارد و درعین حال همایون شجریان هم برای آن خوانده ولی به غیر از افتتاحیه سریال، باقی قسمتها تاکنون بی هیچ سورپرایزی پیش رفته‌اند.
خط داستانی سریال که جاهایی یادآور “آینه‌های روبرو”ی بهرام بیضایی است اساسا کمیت لازم برای یک سریال بلند را نداشته و برای همین است که کارگردان مدام مجبور بوده ماجراهای فرعی را وارد سریال کند که در آن هم عدم انتخاب مناسب بازیگر، زیان‌رسان بوده. مثلا درنظر بگیرید یکی مثل علی شادمان انتخاب شده برای تیپ جوان لات آسمان‌جل آن هم با تقلید از بهروز وثوقی!
دو سریال کمدی “خوب بد جلف” و “دراکولا” که هر دو دنباله هستند در زمره زیر حد انتظارترین سریالهای خانگی بوده‌اند.
آش “خوب بد جلف” آن قدر شور بوده که از نویسنده تا بازیگر پرونده آن را بسته‌اند و “دراکولا” هم بسان همه کارهای اخیر مهران مدیری از نبود نویسنده توانا رنج می‌برد. تصور کنید که انبوه هنرور و بازیگر و پرنده و جهنده و خزنده و زنانی با گریمهای یوزپلنگی در برابر دوربین قرار دارند تا بخندانند ولی چون خط داستانی، نحیف است جز لبخندی کمرنگ بر لب مخاطب نمی‌نشیند.
تنوع عرضه سریال در شبکه خانگی خیلی مفیدفایده‌تر خواهد بود اگر سطح کیفی متن‌ها بالاتر برود و به جای تمرکز بر جذب بازیگر بر جذب نویسندگان ماهر و خلق داستان‌های جذاب، دست گذاشته شود.
