افشین هاشمی کارگردان سریال #شبکه_مخفی_زنان بیان داشت: برخلاف برخی تصورات، #شبکه_مخفی_زنان سندیت تاریخی ندارد!/ناتوانی‌های فنی و  تمایل کارگردانان به تکرارِ آثارِ موسوم به واقعگرا، امکانِ تجربه‌ در گونه‌های دیگر را گرفته!/سانسوری‌ که امکانِ بررسی تاریخِ حال را به فیلمسازان نمی‌دهد باعث می‌شود از حال به تاریخ برگردیم!/تا پیش از اتفاقات اجتماعی اخیر، سانسور چندانی بر کار وارد نشد ولی پس از آن…/نمی‌دانم چطور در تیتراژی که تک‌خوانیِ زن نبود، تک‌خوانیِ زن شنیدند؟/باورتان می‌شود حزب نازی، موسیلینی، استالین و نام‌هایی از این دست جزو مواردِ سانسور #شبکه_مخفی_زنان باشند؟!/ باورتان می‌شود کلمه‌ی مظلوم جزو موارد سانسور باشد؟ همچنین هیولای قلعه‌ی سنگباران؟

نمایش خانگی/پیمان مقیمی: در ساخت #سریال_شبکه_مخفی_زنان تلاشم این بود که در عین جلب نظر عموم، مخاطبان متفاوت در لایه‌های مختلف از تماشای سریال لذت ببرند و در عین توجه به عمومِ تثبیت‌شده با حفظِ کیفیت، گروهِ دیگری را هم به تماشا دعوت کنم.

افشین هاشمی کارگردان با بیان مطلب فوق به خبرگزاری ایلنا گفت: کمدی ساختن به معنای بی‌توجهی به دکوپاژ، دنبال کردن شوخی‌های کلامیِ بیهوده، بداهه‌گویی‌های سطحی بازیگران و… و در یک کلام، «بی‌کیفیتی» نیست.

افشین هاشمی در چرایی افزایش تولید محصول نمایشی با رگه های تاریخی گفت: گاهی سانسوری‌ که امکانِ بررسی تاریخِ حال را به فیلمسازان نمی‌دهد باعث می‌شود از حال به تاریخ برگردیم و در تاریخِ تلخِ این سرزمین، قصه‌های دراماتیک و تراژیک‌ بسیار می‌توان یافت…

هاشمی درباره میزان ممیزی شبکه مخفی زنان گفت: با سانسور قطعا مواجه هستیم. باورتان می‌شود حزب نازی، موسیلینی، استالین و نام‌هایی از این دست جزو مواردِ سانسور باشند؟! باورتان می‌شود کلمه‌ی مظلوم جزو موارد سانسور باشد، همچنین هیولای قلعه‌ی سنگباران؟ تا پیش از اتفاقات اجتماعی اخیر، این سریال با کمترین سانسور محتوایی پخش می‌شد. دو یا سه مورد سانسور بود که من را آزار داد، یکی از تیتراژ سریال که علی‌رغم آنکه تک‌خوانیِ زن نبود، تک‌خوانیِ زن می‌شنیدند و اجازه ندادند. ولی دیگر موارد چندان آزاردهنده نبود. اما در روزهای اخیر انگار تمامِ عزم‌شان را جزم کرده‌اند برای پاره پاره کردنِ سریال و نمی‌دانم چه اتفاقی قرار است برای «شبکه مخفی زنان» رخ دهد.

افشین+هاشمی
افشین+هاشمی

افشین هاشمی درباره جنس بازی های عمدتا تئاتری سریالش گفت: ناتوانی‌های فنیِ سینمای ما (به غیر چند فیلمِ این سال‌ها) همچنین تمایل کارگردانان به تکرارِ آثارِ موفقِ فیلمسازانِ موسوم به واقعگرا، امکانِ تجربه‌ در گونه‌های دیگر را از سینمای ما گرفته است. به تبع این وضعیت ما منتقدانی داریم که سینمای ایران را تنها با واقع‌گرایی می‌شناسند. من در دو فیلم «خسته نباشید» و «پسران دریا» کاملاً پیرو بازی واقع‌گرا هستم یا خودم در «خیلی دور خیلی نزدیک»، «کودک و فرشته» واقع‌گرا بازی کرده‌ام. بازی باید همخوان با کلیت ساختمان اثر طراحی شود و من نباید به دلیل اینکه امروز واقع‌گرایی مد است باورپذیری را فقط در واقع‌گرایی بدانم. بازی بازیگر اگر در ساختمان این فیلم می‌گنجد درست است و اگر ارتباطی با ساختمان اثر ندارد بازی اشتباهی است.

این کارگردان با رد سندیت تاریخی سریال خود بیان داشت:  آن سال‌ها انجمن‌ها و تشکل‌هایی از این دست که در سریال هست، وجود داشته و فعالیت می‌کردند اما جزییات این چیزهایی که در سریال «شبکه مخفی زنان» شاهد هستیم سندیّتِ تاریخی ندارد ولی نمونه‌های مشابه در سال‌های قبل و بعد وجود دارد.

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید