نمایش خانگی/مجید ناصری: تصویربرداری سریال «جناب عالی» مدتی است که آغاز شده است. این سریال به تهیه‌کنندگی مصطفی رضوانی، کارگردانی عادل تبریزی و نویسندگی مشترک عادل تبریزی و رویا خسرونجدی، در حال تولید است.
به گزارش نمایش خانگی و به نقل از روزنامه صبح‌نو، امیرحسین رستمی، حسین سلیمانی، بیژن بنفشه‌خواه، مهوش وقاری، گیتی معینی، رضا بنفشه‌خواه، سروش طاهری، بلور کساییان، ایمان اسماعیل‌پور، محمد الهی، کیوان صباغ، رضا سخایی، میثم سجادی، امیر محاسبتی، جواد سلطانی، مصطفی پروین، بیتا سحرخیز و منوچهر آذری، بازیگران «جناب عالی» هستند. «جناب عالی»، سریالی کمدی-اجتماعی است که محصول مشترک مرکز سریال سازمان سینمایی سوره حوزه هنری و شرکت نوآوری و شتابدهی فلق است. یکی از نکات جالب‌توجه در این سریال، کارگردان جوان آن است. وی نخستین فیلم سینمایی خود را به نام گیج‌گاه در سال۱۳۹۹ ساخت. این فیلم در سی‌ونهمین جشنواره فیلم فجر توانست نامزد دریافت جایزه سیمرغ بلورین در دو بخش ازجمله «کارگردان اول» برای تبریزی به‌خاطر کارگردانی گیج‌گاه در این جشنواره شود.
بازگشت منوچهر آذری پس از یک دهه
اخیرا با انتشار خبر کلید خوردن سریال کمدی «جناب عالی» به تهیه‌کنندگی مصطفی رضوانی و کارگردانی عادل تبریزی در فضای رسانه‌ای، یک نکته قابل‌توجه به چشم خورد و آن بازگشت منوچهر آذری به عرصه فیلم و سریال، بعد از یک دهه دوری از عرصه تصویر بود.
منوچهر آذری که بیش از یک دهه از آخرین فعالیت هنری او می‌گذرد، اکنون قرار است با یک سریال طنز به عرصه بازیگری بازگردد و تصمیم دارد مقابل دوربین عادل تبریزی برود. آذری از هنرمندان پیشکسوت و خاطره‌انگیز رادیو و تلویزیون است که به‌واسطه برنامه رادیویی «صبح جمعه با شما» محبوبیت فراوانی میان مخاطبان به دست آورد. او همچنین سابقه بازی در سریال‌هایی چون ملکوت، آشپزباشی، کلاه قرمزی، پیامک از دیار باقی و… را در کارنامه خود دارد. آذری که بسیاری شاید آخرین نقش‌آفرینی او را در سریال «آشپزباشی» به یاد دارند، اکنون پس از سال‌ها دوری از فعالیت سینمایی و تلویزیونی قصد دارد در کمدی «جنابعالی» ایفای نقش کند؛ اتفاقی مسرت‌بخش که می‌تواند نویدبخش دوران تازه‌ای از بازیگری این هنرمند باشد.
طی سال‌های اخیر چهره‌های مطرح و باسابقه‌ای در عرصه سینما و تلویزیون به دلایل مختلف نادیده گرفته شدند و از این عرصه دور افتادند. از سویی یکی از مسائلی که همواره در سال‌های اخیر محل مناقشه اهالی هنر بوده، استفاده پرتکرار برنامه‌سازان و فیلمسازان از عده‌ای هنرمند خاص و یکسان در آثار مختلف سینمایی، تلویزیونی و نمایش خانگی بوده است. همین مساله افزایش نرخ دستمزد بازیگران را در سال‌های اخیر در پی داشته است تا جایی که بسیاری از تهیه‌کنندگان و دلسوزان این عرصه را به اعلام خطر برای آینده صنعت فیلمسازی و احتمال ورشکستگی شبکه خانگی به‌دلیل بالا بودن هزینه تولید واداشته است. درحالی‌که تلویزیون و سینمای ما از سرمایه‌ها و بزرگان زیادی برخوردار بوده که طی سال‌های گذشته نادیده گرفته شده‌اند. هنرمندانی همچون منوچهر آذری، محمد کاسبی، غلامحسین لطفی و… که بازگشت آن‌ها به تلویزیون یادآور آثار نوستالژیک این هنرمندان برای مخاطبان است. از این حیث باید ایفای نقش دوباره منوچهر آذری در عرصه فیلم و سریال به واسطه کمدی «جنابعالی» را به فال نیک بگیریم و امیدواریم حضور او با استقبال و توجه مخاطبان و منتقدان روبه‌رو شود.
اما از دیگر نکات قابل‌توجه پروژه «جنابعالی» سرمایه‌گذاری سازمان سینمایی سوره حوزه هنری در تولید این سریال است. ما همواره این سازمان را در تولید پروژه‌های سینمایی به یاد داریم. این موضوع را می‌توان یک رویکرد مثبت در دوران جدید حوزه هنری دانست که علاوه بر سرمایه‌گذاری در تولیدات سینمایی، تصمیم ورود به عرصه ساخت سریال‌های خانواده‌محور و مخاطب‌پسند
گرفته است. «جنابعالی» به‌نوعی نقطه ورود مجدد حوزه هنری به عرصه سریال‌سازی، پس از سال‌ها خواهد بود. حمیدرضا جعفریان، رییس سازمان سینمایی سوره نیز اخیرا در بازدید وزیر فرهنگ‌وارشاد اسلامی از پروژه‌های تولیدی این سازمان، وعده و خبر از ساخت چند سریال جدید داد که عمدتا در مرحله پیش‌تولید یا نگارش متن هستند و با این حساب باید منتظر تولیدات جدید این سازمان در زمینه فیلم و سریال بود.
در ادامه به سراغ عادل تبریزی، کارگردان این سریال رفتیم تا بیشتر ما را از روند ساخت سریال «جنابعالی» مطلع کند.
نقد ساختارهای اداری کشور با زبان طنز
*به‌تازگی خبری از کارگردانی یک سریال کمدی ازسوی شما منتشر شد، از این انتخاب بگویید. چه شد بعد از تجربه نخستین فیلم سینمایی سراغ سریال رفتید؟
از نظر من، کار فیلمسازی با توجه به شرایط زندگی شخصی و نوع تفکر هر فیلمساز، روند متفاوتی دارد. شاید یک فیلمساز براساس شرایطی که دارد تصمیم داشته باشد فقط فیلم کوتاه بسازد، شاید فیلمساز دیگری تصمیم داشته باشد فقط یک کار سینمایی بسازد و به‌کل از دنیای فیلمسازی فاصله بگیرد. اما من برای فیلمسازی هیچ‌وقت به‌دنبال دسته‌بندی نبودم، فیلم کوتاه، فیلم سینمایی یا سریال برای من فرقی نداشت. من فقط به هیجان فیلم ساختن علاقه داشتم و این هیجان همیشه برای من جذاب بوده است. دوست دارم اثری که می‌سازم از هیجانات درونی‌ام شکل بگیرد. بعد از «گیج‌گاه» تصمیم به ساخت فیلم سینمایی دیگری داشتم ولی اتفاقاتی افتاد که باعث شد ساخت این کار به تعویق بیفتد. در این میان چند پیشنهاد برای ساخت سریال نیز داشتم که درنهایت تصمیم گرفتم سریال «جنابعالی» را انتخاب کنم. با توجه به اینکه حوزه هنری و آقای مصطفی رضوانی، تهیه‌کننده سریال «جنابعالی»، اثر قبلی من یعنی فیلم سینمایی «گیج‌گاه» را دیده بودند این اعتماد از سمت این عزیزان به من شد و پیشنهاد کارگردانی این سریال را به من دادند.
*سریال «جنابعالی» به چه موضوعی می‌پردازد و ایده شکل‌گیری آن از کجا بود؟
ابتدا یک طرح و چند قسمت فیلمنامه به من داده شد که ازسوی خانم رویا خسرونجدی نوشته شده بود. زمانی‌که وارد این پروژه شدم درخواست کردم که براساس طرح، بتوانیم تغییراتی با توجه به ذهنیتی که من به طنز دارم در فیلمنامه ایجاد کنم و درنهایت وارد روند جدیدی از نگارش متن شدیم و به فیلمنامه جدیدی رسیدیم.
*شما در فیلم «گیج‌گاه» نشان دادید علاقه‌مند به فضای کمدی و شیرین هستید، این تجربه را در سریال «جنابعالی» نیز خواهید داشت؟ کمی از حس و حال این سریال بگویید.
من در فیلمسازی همیشه سعی کردم تا اثری بسازم که مخاطب پس از تماشای آن حال خوبی داشته باشد. چون به نظرم اگر مخاطب حال خوب را از اثر دریافت کند، قطعا آن اثر توانسته به‌طور غیرمستقیم تاثیر خودش را روی مخاطب نیز بگذارد؛ زمانی‌که یک فیلم حال خوبی به مخاطب منتقل نکند، نمی‌تواند تاثیرگذار باشد. گاهی اوقات فیلمسازان دنبال این هستند که بتوانند با اثرشان روی مخاطب تاثیر بگذارند اما همواره برای من در فیلمسازی مهم بوده که ابتدا تماشاگر و مخاطب را به یک حال خوب برسانم، بعد روی آن‌ها تاثیر بگذارم. از این رو ساخت کمدی «جنابعالی» را اتفاقی نپذیرفتم، بلکه تمام فیلم‌های کوتاهم و فیلم سینمایی «گیج‌گاه» هم طنز بوده است، به همین دلیل وارد تیم نویسندگان شدم و فیلمنامه را آن‌طور که در ذهنم بود پیش بردیم. این سریال یک طنز اجتماعی است که با یک نگاه انسانی و لحنی طنازانه، نقدی بر ساختارهای اداری کشور و مانع‌تراشی‌های بر سرانجام کارها دارد. هدف اصلی من از ساخت این سریال، به‌وجودآوردن لحظاتی خوش برای مخاطب و بینندگان است.
*بازیگران مطرح و پرتعدادی در این سریال بازی می‌کنند. درباره وضعیت فیلمبرداری این پروژه درحال‌حاضر بگویید و از تجربه همکاری با بازیگران تازه بفرمایید.
زمانی که می‌خواهم فیلم جدیدی بسازم، اول به این فکر می‌کنم که چه بازیگرانی به کاراکترهای این اثر نزدیک هستند؛ برای مثال، در فیلم سینمایی «گیج‌گاه» از روز اول برای نقش اصلی، آقای حامد بهداد را تجسم می‌کردم و اعتقاد داشتم که شخص دیگری نمی‌تواند جای ایشان نقش‌آفرینی کند. وقتی سریال «جنابعالی» به من پیشنهاد شد، دنبال این بودم که ببینم چه بازیگرانی به حال و هوای این سریال نزدیک هستند. درکنار بازیگران شاخص سینما و تلویزیون در این سریال، از چهره‌های جدید هم استفاده کردم. درمیان بازیگران این سریال با امیرحسین رستمی و بیژن بنفشه‌خواه قبل از سریال «جنابعالی»، در فیلم سینمایی «گیج‌گاه» همکاری داشتم. منوچهر آذری نیز سال‌هاست که مقابل دوربین نرفته بود و در این سریال حضور متفاوتی خواهند داشت.
*درباره وضعیت اکران فیلم «گیج‌گاه» هم بگویید. چه زمانی بالاخره فرصت نمایش عمومی پیدا خواهد کرد؟
پخش این فیلم به موسسه «بهمن سبز» حوزه هنری واگذار کردیم؛ البته به نظر من بهترین زمان برای اکران گیج‌گاه نوروز 1401 است. گاهی اوقات فیلمسازان دنبال این هستند که بتوانند با اثرشان روی مخاطب تاثیر بگذارند اما همواره برای من در فیلمسازی مهم بوده که ابتدا تماشاگر و مخاطب را به یک حال خوب برسانم، بعد روی آن‌ها تاثیر بگذارم
فیلمی شیرین و بی‌حاشیه
همانطور که گفتیم عادل تبریزی پیش از این «گیج‌گاه» را کارگردانی کرده که در جشنواره فجر اکران شده است. به مناسبت ساخت اثر جدید او، کمی «گیج‌گاه» را مرور می‌کنیم. به گزارش فیلیموشات، فیلم گیج‌گاه درباره یک معلم ادبیات و ورزش است که کلاس کاراته دارد و چشمش مادر مطلقه یکی از شاگردانش را گرفته است. اما کلی اتفاق عجیب و غریب دیگر می‌افتد و حتی پای جمشید هاشم‌پور، ستاره فیلم‌های اکشن ایرانی آن سال‌ها هم به قصه باز می‌شود و قضایا طوری به هم می‌پیچد که انتظارش را ندارید.
در سینمای ایران که معمولا به صورت پیش‌فرض فیلم‌ها به دو دسته کمدی‌های عوامانه و فیلم‌های تلخ و جدی تقسیم می‌شوند، ساختن یک کمدی به جدی‌ترین صورت ممکن که به شعور تماشاگرش احترام بگذارد و در ایده و اجرا هم سطح بالا عمل کند، مورد کمیابی است. تبریزی در اولین فیلمش سعی کرده تا به این سمت حرکت کند و تمام عوامل و عناصر را درست کنار هم چیده است. نقش‌های اصلی فیلم را حامد بهداد و باران کوثری ایفا کرده‌اند که مدت‌هاست آن‌ها را در یک اثر کمدی ندیده‌اید؛ به‌ویژه بهداد که یکی از نقش‌آفرینی‌های جذاب و متفاوتش را به کارنامه بازیگری‌اش افزوده و در این فیلم شلوغ و پر از جزئیات به مرکز ثقل داستان تبدیل شده است. سایر بازیگران هم در فرصتی که برای حضور کوتاه خود داشته‌اند، متفاوت و بامزه‌اند.
فیلم گیج‌گاه اثری است که برای مخاطب عام ساخته شده ولی خودش را دست پایین نگرفته است. به همین دلیل باید دید که حضور در جشنواره چقدر می‌تواند به نفع فیلم تمام شود، به‌ویژه که در میان فیلم‌های تلخ و عبوس امسال شاید جزو معدود آثار مفرح باشد. باوجوداین تمام عناصری که فیلم گیج‌گاه روی آن‌ها حساب ویژه‌ای باز کرده، مانند بازسازی نوستالژی دهه70 و استفاده از شمایل آشنای جمشید هاشم‌پور، اگر در اجرا درست از کار درنیامده باشد و در سطح بگذرد، ممکن است به شمشیر دولبه تبدیل شود و علیه کلیت فیلم عمل کند؛ به‌ویژه وقتی که تماشاگر احساس کند فیلم بدون این پوسته که برآمده از فیلم‌های ایرانی دهه70 است، چیز دیگری برای ارائه ندارد. نکته دیگر در برخورد با مخاطب عام هم این است که ارجاعات و فضاسازی فیلم برای کسانی که آن دوران را تجربه کرده‌اند جذاب و درگیرکننده خواهد اما معلوم نیست که مخاطبان نسل جدید که احتمالا تصور و خاطره روشنی از فضای آن سال‌ها ندارند، در برخورد با فیلم چه واکنشی نشان می‌دهند و تا چه حد با شخصیت اصلی و خط داستانی همراه می‌شوند.
