نمایش خانگی/محمد شاکری: یکی از متفاوت‌ترین فیلمهای جشنواره جهانی فجر «اردک لی»بهروز غریب پور است.
غریب‌پور با سابقه سالها کارگردانی تئاتر و اجرای اپراهای مختلف حالا که به سمت سینما آمده نیز وسواسی بالا برای طراحی صحنه انجام داده است.
صحنه های بدیعی که او برای تصویر کردن زندگی نیم قرن قبل ایرانیان خلق کرده در کمتر محصول سینمایی این روزها قابل دستیابی است.
داستان ورای جه نمادگرایانه اش که میخواهد از استحاله آدمیان بی‌توجه به ریشه هایشان بگوید یک مزیت متنی دارد و آن هم حس سمپاتیکی است که مخاطب به کودک گریزان از اجتماع بیرونی پیدا میکند.
کودک در تلاش برای تمسخر نشدن سرانجامی جز تغییر نام خانوادگی پیدا نمیکند حتی اگر این تغییر در تقابل با پدری باشد که مدام میگوید: اینجا تهرانه! گرگ زیاده؛ گرگ نباش، انسان باش!!
بازیهای بازیگران بخصوص بازیگران کودک به شدت احساسی است و در تکنیک سینمایی هم غریب پور سعی کرده منطبق با کلاسیکهای تاریخی با طمأنینه پیش رود.
